© Rootsville.eu

Blueprint Bluesfestival


CC Zomerloos (Gistel)
2017, march 26


organisation: Zomerloos Culruutcentrum

artist: Joanne Shaw Taylor (UK)
artist: Marino Noppe Band (B)
artist: Tiny Legs Tim (B)
artist: Ed De Smull (B)


© Rootsville 2017

review & photo credits: Wim Taveirne

 

Met Ed de Smul werd het festival geopend. Ed, toerde nog recent rond in de USA, onder ander met Buddy Whitington, gitarist bij John Mayal en met James Hinkle (gitarist John Mayal). Ook treedt hij veel op met zijn band the The Gators.

Ed werd bijgestaan door Stefan Boret, zijn nieuwe metgezel wanneer hij duo optreedt. Ed vertelde mij dat tussen hem en Stefan klikt, ook al voelt hij nog het gemis van zijn overleden vriend Bart (crazyharp) De Clercq waarmee hij vroeger duo concerteerde. Hun optreden werd geopend met ‘Coo Coo Choo Blues’ Met ‘Key to the highway’, vooral gekend in de versie van Eric Clapton bracht hij een eerste cover.


Met ‘Love for sale’ en Rollin’ and Tumblin’ gaf aan dat hij bezig is met een nieuwe cd die zal uitkomen in juni. Zijn muziek, blues beïnvloed van country muziek sprak het talrijk opgekomen publiek sterk aan. Ook de bass van Stefan was uitstekend. Ed beëindigde zijn optreden met een tweede cover, Down To The River’ van Dough Segers. Een uitstekende opener was Ed op de eerste editie van het Gistelse Bluesfestival.

Dan was het de beurt aan Tiny Legs Tim en Steven Troch. Het was hun voorlaatste optreden van de voorstelling van de cd ‘Melodium Rag’. Laatst heb ik beiden gezien in Izegem, maar dan meer dan hier in Gistel. Daarom vroeg Tim om niet teveel lawaai te maken tijdens de liedjes omdat de microfoon, een melodium alles registreert, ook het lawaai van het publiek in de zaal. Ook werd er tussen de songs minder uitleg gegeven over de inhoud van de liedjes. Toch genoot het publiek van zijn muziek en van Steven zijn die opnieuw grandioos was op zijn mondharmonica.

Dan werd Marino Noppe aangekondigd als de peetvader van de West-Vlaamse blues scène. Marino die opkeek naar blues legendes als Albert Collins, Magic Slim, Freddy King kreeg vooral de smaak van de blues te pakken toen hij in 1972 Rory Gallagher live aan het werk zag. Ook Paul Kossoff van de Free behoord tot zijn gitaar idolen. Ook de vele blues vinyl platen inspireerden hem en maakten van hem een ‘West-Vlaams blues icoon’. Sommigen beweren dat zijn stem het best overeenkomst met die van vele zwarte blues vedetten. Door de jaren heen inspireerde Marino veel Vlaamse blues muzikanten. Een paar van hen toeren met Marino door Vlaanderen. Arne Demedts op gitaar en Bernd Coene op drums ,beiden bekend van ‘The Blues Vision’ en andere projecten.

Carlo Van Belleghem op bass, ooit lid van de Brugse punkband Red Zebra. Carlo doet mee aan veel muzikale projecten. Zo zag ik hem reeds aan het werk met Ladell Mclin in de Verlichte Geest in Roeselare. Met de cover ‘Everything I Do Got To Be Funky’ van Maurice John Vaughan kwam er vlug ambiance in de zaal. Ook bracht hij eigen werk zoals ‘I’m A Lover’. Iedereen kon genieten van de gitaar riffs tussen Arne en Marino, de uitstekende bas lines van Carlo en Bernd op zijn best. Ook werd Dries Pottevijn uit Gistel , op gitaar, op het podium geroepen om mee te doen. Andere nummers waren ‘Santa’s Messin’ en ‘Luv somebody’. Als afsluiter was het nummer ‘Keep On Boogie en werd er een boogie gebracht op z’n John Lee Hookers. Een stevig applaus van een tevreden publiek was zeker niet overdreven.

Dan was het de beurt aan Joanne Shaw Taylor uit de UK. Joanne liet zich vooral inspireren door Stevie Ray Vaughan, Albert Collins en andere. Zij speelde reeds samen met grote namen uit de blues en rock wereld. Dave Steward, en nu Joe Bonamassa. Vorig jaar trad ze reeds eens op in Bredene tijdens The Village Goes Crazy. Ook heeft ze reeds 6 CD’s uitgebracht, waaronder de laatste ‘Wild’.

Met haar optreden zagen de mensen een opeenvolging van snelle gitaar riffs van Joanne, stevig drum werk achter een scherm van plexiglas, spectaculaire bass muzikant met lange dreadlocks. Alle songs volgden elkaar snel op. De toetsenist veranderde nu en dan naar de gitaar met het hoogtepunt ‘Wild’ van David Bowie. Velen genoten van haar optreden, anderen gingen reeds tijdens dit optreden huiswaarts. Na het bisnummer ‘Going Home’ kan organisator Dirk Ghys zeker tevreden terugkijken naar een uitstekende editie van het bluesfestival ‘Zomerloos Gistel’.

Goede organisatie, prachtige sfeer.







more pics on